به گزارش شهرآرانیوز، بی‌شک هرکسی که تا به‌حال به زیارت کربلا در اربعین حسینی مشرف شده، بر مبنای آموخته‌ها و اعتقادات و احساساتش درکی از آن دارد که باعث شور و اشتیاق و علاقه اش به خاندان اهل بیت (ع) شده است و می‌توان اربعین را از نگاه هزاران نفر، متفاوت دید اما اگر این سفر را از نگاه افرادی که به مسائل عمیق‌تر نظر می‌کنند ببینیم شاید به درک ابعاد مختلف این حرکت جهانی کمک بیشتری کند. پیشنهاد ما این است اگر تا بحال زیارت کربلا روزی‌تان شده و حتی نشده، این تجربه‌های زیسته فعالان و نخبگان فرهنگی را در ادامه بخوانید.
نرگس سلمان که مادر شش فرزند و فعال فضای مجازی است و صفحه پر مخاطبی هم در توییتر دارد، اولین سفرش به اربعین را دو سال گذشته تجربه کرده است. به این صورت که چند نفر بانی خیر شده و قصد داشتند تعدادی از فعالان فضای مجازی سراسر کشور را از طریق قرعه‌کشی به کربلا اعزام کنند که نام او هم جزو این فهرست قرار داشت.
سلمان رفتنش را پر رمز‌و‌راز می‌داند چرا که بعد از سه بار قرعه‌کشی توسط مسئول کاروان، اسمش درآمد. سلمان می‌گوید: «مرتبه اول که قرعه به نامم افتاد مسئول کاروان به دلیل اینکه همسرم نمی‌توانست مرا به‌خاطر بچه‌ها و کارش همراهی کند خط زد. بار دوم هم با وجود اینکه سهمیه داشتم همان مسئول اسمم را خط زد.
برای دفعه سوم باز هم با وجود قرعه کشی اسم من درآمد که باعث شد برخی به آن مسئول بگویند فلانی، امام حسین (ع) برای بار چندم اسم این بنده خدا را داده و تو هی خط می‌زنی؟! و بالاخره آن فرد هم به اشتباه خود پی برد و نخستین سفر کربلای من به لطف و عنایت خدا و امام حسین (ع) رقم خورد.»
این بانوی فعال فضای مجازی بیان می‌کند: تحمل افراد در این مسیر ناخودآگاه بیشتر می‌شود. شاید مبدا‌و‌مقصد و معنویتی که در این میان وجود دارد راز نهفته آن باشد که زائران صبورتر، باوقارتر و به اصطلاح پخته تر، در این مسیر برخورد می‌کنند.
سلمان به خاطره‌ای در سفرش اشاره می‌کند و تعریف می‌کند: وقتی در راه کربلا بودیم خبر مرگ ملکه الیزابت را اعلام کردند که باعث خوشحالی هم ایرانی‌ها و هم عراقی‌ها شد و به یکدیگر تبریک می‌گفتند و با شادمانی این خبر را به گوش یکدیگر می‌رساندند. این شادمانی نیز دلیل والاتری دارد که نشان می‌دهد مردم مسلمان نسبت به دشمن خود وحدت دارند و آن را می‌شناسند؛ چرا که کینه ورزی‌های انگلیس با مسلمانان و شیعه محمدی که امام خمینی (ره) فرمودند بر کسی پوشیده نیست.
مهدی رجب‌پور، مسئول هیئت و کانون فرهنگی مذهبی جوادالائمه (ع) است که چند سالی است از سوی این کانون، موکبی با نام امام‌رضا (ع) در کاظمین بنا کرده‌اند و از زائران اباعبدالله الحسین (ع) پذیرایی می‌کنند.
رجب پور معتقد است سفر معنوی اربعین با تمام سفر‌های زیارتی دیگر؛ حتی زیارت کربلا در عاشورا تفاوت دارد. این تفاوت در نوع حضور و خدمت رسانی خادمان در صحرای عرفات هم برای حاجیان مکه در ایام حج واجب وجود دارد و با خدمت خادمان اربعین از زمین تا آسمان متفاوت است.
او می‌گوید: «امام حسین (ع) همه آنچه داشت را در راه خدا فدا کرد و خدا نیز همه نعمت‌هایش را در راه امام بخشیده است. آقا اباعبدالله الحسین (ع) «ثارالله» است، امام، خون خداست و خدا برای خون خودش هیچ بهایی را فراتر از عشق و محبت به امام حسین (ع) نمی‌داند.»
این مسئول موکب با بیان این مطلب که امسال خدا به ما توفیق داده و برای هشتمین سال متوالی، موکب خود را در کاظمین برپا کردیم ادامه می‌دهد: «عشق به امام حسین (ع) دست خودِ آدم نیست. ما طی سال‌های گذشته خدمت به امام حسین (ع) و زائرانش را در هر حالی انجام دادیم، چند سال پیش اربعین در زمستان بود و ما سرمای سوزناک شب‌های کاظمین را تحمل کردیم، داعش به عراق حمله کرد باز هم خدمت را کنار نگذاشتیم، حتی در دوره کرونا باز هم حضور داشتیم و کار موکب را امسال نیز در گرمای ۵۰ درجه تعطیل نکردیم که تحمل همه این سختی‌ها فقط یک دلیل دارد و آن هم فقط عشقی است که امام حسین (ع) در دل ما نهاده و گویی شخص دیگری دارد این کار‌ها را مدیریت می‌کند و دست ما نیست.»
رجب‌پور معتقد است، چون امام حسین (ع) همه دارایی‌اش که خانواده و یاران و جان عزیزش است را در راه خدا و اسلام داده است، خدا نیز همه دنیا را برای امام هدیه داده است و عشق امام را در دل‌ها جای داده است که هر سال، حضور زائران در اربعین حسینی پرشورتر از سال گذشته است.
این مسئول کاروان و موکب امام رضا(ع) به گسترش محبت اباعبدالله‌الحسین (ع) در میان تمام مردم دنیا اشاره می‌کند و تاکید می‌کند: آنچه در طول این سال‌ها که موکب‌داری کردیم فهمیدم امام‌حسین (ع)، فقط امام مسلمانان و شیعیان نیست، بلکه امام تمامی ادیان است.
مریم ذوالفقاری که سابقه هفت‌سال متوالی سفر به کربلا را در ایام اربعین‌حسینی دارد. او پیش از این همه شنیده‌هایش درباره سفر اربعین و زیارت کربلا از توصیفات دوستانش بود و به چشم این مسیر را ندیده بود اما هیچگاه شیفته این سفر هم نبوده و تلاشی برای رفتن نکرده است.
ذوالفقاری می‌گوید: «یادم می‌آید چند ماه قبل از اولین سفرم به کربلا یکی از دوستانم داشت خاطرات سفرش را برایم تعریف می‌کرد. همین که بین‌الحرمین و حرم امام حسین(ع) و حضرت عباس (ع) را توصیف می‌کرد، خودم را آنجا حس کردم. دلم شکست و اشکم جاری شد. فهمیدم وقتش شده و باید به زیارت بروم. محرم همان سال که شروع شد هر وقت حرم امام رضا(ع) می‌رفتم از امام برات کربلا می‌خواستم. با اینکه هرچه روز‌ها سپری می‌شد و به اربعین آن سال نزدیک‌تر می‌شدم، احتمال رفتنم کمتر و کمتر می‌شد و دیگر ناامید شده بودم تا اینکه همه چیز طوری که خودم هم نفهمیدم جور شد. به‌نظرم اینکه می‌گویند برات کربلا را از امام رضا(ع) بگیرید درست است.»
این خبرنگار جوان معتقد است اربعین یک سفر معنوی و در عین حال سخت است که اگر جذب معنویتش شوی سختی‌هایش برایت شیرین می‌شود تا جایی که آن سفر سخت، به بهترین سفرت تبدیل می‌شود و دلت می‌خواهد باز هم تکرارش کنی.
ذوالفقاری اربعین را یک جهش در زندگی روزمره می‌داند و بیان می‌کند: «ما تمام سال مشغول زندگی مادی و کار هستیم و از معنویت دور می‌شویم، اما این سفر وجودت را مملو از معنویت می‌کند و برای یک سال شارژ می‌شوی و توان ادامه حیات پیدا می‌کنی.»
اوکه تجربه سفر با تمامی وسایل نقلیه را داشته است ادامه می‌دهد: «سفر با هواپیما خستگی چندانی ندارد، اما سفر زمینی به مرز و بعد هم کربلا، حال با اتوبوس، قطار یا ماشین و پیاده روی نجف تا کربلا باعث می‌شود بتوانیم اهمیت این سفر را بهتر و بیشتر درک کنیم. فلسفه این سفر به سختی کشیدن است تا شاید، شاید بتوان بخش کوچکی از مصیبت‌هایی که اهل بیت امام حسین (ع) در اسارت کشیدند را تصور کرد.»
